Η μοντέρνα τέχνη δεν θα ήταν αυτό που είναι σήμερα χωρίς την ώθηση της φωτογραφίας [….] Το θέμα της ισορροπίας και της αρμονίας που τόσο απασχολεί τους καλλιτέχνες, δεν είναι το ίδιο με το θέμα της ισορροπίας των μηχανών. Ξαφνικά «συμβαίνει» και κανείς δεν ξέρει απόλυτα πώς και γιατί. E. Gombrich, Το χρονικό της τέχνης…
Ένας μεσόκοπος καθηγητής μέσης επαίδευσης φεύγει από το σχολείο που δίδασκε, για να αναλάβει κάπου αλλού μια χειρότερη θέση. Παρά τη μεθοδικότητά του και τον ποταμό της γνώσης του, μάλλον δεν θα λείψει σε κανέναν καθώς είναι συναισθηματικά απρόσιτος και αυστηρός. Ωστόσο, αυτή η αλύγιστη επικάλυψη στον χαρακτήρα του υποκρύπτει ένα πνεύμα σπινθηροβόλο και ευγενικό….
(Η μικροαστή νοικοκυρά) προσαρμόζεται, υπακούοντας σε ένα φυσικό νόμο, όπως τα ζώα που μεγαλώνει το τρίχωμά τους το χειμώνα. Χιλιάδες άνθρωποι σαν αυτή προσαρμόζονται. Στο κάτω – κάτω, όποια κυβέρνηση κι αν βρίσκεται στην εξουσία, είναι καταδικασμένοι να ζουν στην πόλη αυτή. Για τα παιδιά της περιοχής το μηχανουργείο και η φυλακή ήταν οι μόνες…
Guenassia, Jean – Michel. Η λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων, μτφρ. Φωτεινή Βλαχοπούλου. – 1η έκδ. – Αθήνα : Πόλις, 2011. Ο Γκενασιά βρίσκει τον σωστό τόνο, ταυτοχρόνως τρυφερό και πειραχτικό, για να περιγράψει τη γαλλική νεολαία της δεκαετίας του ’60. Τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, η εξέγερση κατά των γονέων, η ανακάλυψη του ροκ-εν-ρολ, το πάθος…
Ρώμη, δύο χρόνια πριν το ξέσπασμα του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Μαρσέλο (Ζαν Λουί Τρεντινιάν) ζει μια απόλυτα συμβατική ζωή. Δουλεύει για το φασιστικό καθεστώς του Μουσολίνι, είναι παντρεμένος με μία μικροαστή αλλά κοινωνικά αποδεκτή γυναίκα και πηγαίνει στην εκκλησία σε τακτά διαστήματα. Ο Μαρσέλο θα βρεθεί όμως αντιμέτωπος με τις… συνέπειες των πράξεών του…
Η «Μικρά Αγγλία», η νέα ταινία του Παντελή Βούλγαρη, είναι μια ιστορία επιβίωσης. Συναισθηματικής επιβίωσης. Και εδώ, όπως εξάλλου και στο υπόλοιπο έργο του, ο Βούλγαρης ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο. Στρέφει όμως το βλέμμα του στον άνθρωπο όχι ενδοσκοπικά, δεν διερευνά τις μύχιες σκέψεις του ατόμου, αλλά από την πλευρά της κοινωνίας και της μοίρας…
Ένα αγόρι περιορισμένης νοημοσύνης, ο Chance μεγαλώνει έγκλειστο για όλη του τη ζωή στο σπίτι ενός πλούσιου. Απασχολείται στο σπίτι ως κηπουρός και ταυτόχρονα του αρέσει να παρακολουθεί τηλεόραση, σχεδόν σε βαθμό μονομανίας. Όταν κάποτε ο πλούσιος ιδιοκτήτης πεθαίνει, το αγόρι, μεσήλικας πια, αναγκάζεται να βγει από το σπίτι στον αληθινό κόσμο, έχοντας μόνο δυο…
Το αγόρι και ο κόσμος είναι μια ταινία κινουμένων σχεδίων του Alê Abreu (2013). Πρόκειται για την ιστορία ενός μικρού παιδιού της επαρχίας που ξεκινά ένα ταξίδι στον σύγχρονο, δυτικό κόσμο, με σκοπό να βρει τον πατέρα του που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την οικογένεια για να βρει δουλειά. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ταξίδι ενηλικίωσης. Με…
Να κάνω φωτογραφία επειδή γουστάρω. Να ασχολούμαι ατελείωτα επειδή γουστάρω. Να είμαι κλεισμένος σπίτι μου και να βλέπω τις φωτογραφίες μου. Να ζώ λιτά. Ποιο το όφελος αν δεν μοιραστώ αυτό που έχω; Και αν δεν το μοιραστώ ως πότε θα το έχω; Να αφιερώσω τη ζωή μου στην φωτογραφία, και ας μοιράζομαι το έργο…
Κάτι με έπιασε σήμερα και ήθελα να δω Koudelka. Όχι να δω φωτογραφίες γενικά, όχι να ξεφυλλίσω λευκώματα· ήθελα να δω συγκεκριμένα Koudelka. Πήγα στη βιβλιοθήκη και τράβηξα κατευθείαν το βιβλίο του. Προσπέρασα τα μινιμάλ του, θυμόμουν τα πανοραμικά του μα δεν ένιωθα να με ενδιαφέρουν… Σαν το υποσυνείδητό μου να αναζητούσε κάτι συγκεκριμένο. Είδα…